Pannenkoekman

Shit, waar is die rol wc-papier?! Zo snel als ik kan ren ik naar mijn kamer. De tranen stromen over mijn wangen en mijn neus loopt als een gek. Nee, ik heb geen heimwee en nee, ik ben geen getuige geweest van een of ander groots drama. Een paar frisgroene stukjes mango zijn de boosdoeners. Blinkend in een zakje en rijkelijk overgoten met verse pepertjes. Gemeden door toeristen (die gaan voor safe en kiezen een Nutellapannenkoek), maar favoriet bij locals en wannabees zoals ik.

Gelukkig is Bangkok één grote openluchtkeuken, dus aan alternatieven geen gebrek. Nooit geweten dat er zoveel soorten sliertjes, spiesjes en deegbakseltjes bestonden. Op straat walmen de pannen en barbecues de hele dag door. Tuk tuk-bestuurders, meisjes met Hello Kitty-haarbandjes, monniken: iedereen staat in de rij. En niet voor niks. Voor amper vijftig cent krijg je een plastic bordje met de meest sublieme creaties!

Door al die geuren zou je bijna vergeten dat er nog meer is in Bangkok dan eten, maar daar krijg je geen kans voor. In het oude Bangkok vind je op bijna iedere straathoek een Wat. Een Wat? Een tempel. De meeste Wats bestaan uit meerdere kleurrijke gebouwen met daartussen keurige tuintjes met beeldjes. In de tempels blinkt het goud en stralen de Boeddha’s je tegemoet. Veel Thai branden kaarsjes en wierook of prikken bankbiljetten aan stengels van grote bloemen. Schoenen zijn er taboe. Ook in mijn hostel overigens, getuige de gezellige berg teenslippers voor de drempel.

Bangkok is zo druk dat je je moeilijk van het ene naar het andere deel van de stad kan verplaatsen. Gelukkig is er de rivier! Met een bootje ga ik de Mae Nam Chao Phraya op om een bezoekje te brengen aan Chinatown. Elke straat is hier volgepakt met marktkraampjes en eetstalletjes met ondefinieerbare brouwsels. Chinatown bruist en dampt letterlijk van zoveel mensen en zoveel eten.

Terug in het oude Bangkok overpeins ik mijn reisroute onder het genot van een kop Tom Yam, de beroemde typisch Thaise soep. Ik houd van pittig, maar ik moet mijn tranen wederom bedwingen. Om te blussen krijg ik er een bordje rijst bij. Zo maar eens kijken of de pannenkoekman er nog is.